Жақсылық туралы шығарма бар ма?

Жақсылық айналадағыларға қуаныш сыйлауға ұмтылдыратын, қоғамды адамгершілікке үндейтін қасиет. Жақсылық түрлі формада көрініс табады.

Біреу көрші апаның ауыр сөмкесін үйіне жеткізіп салса, екіншісі егде кісіге автобуста орын береді, енді біреуі жылап жатқан баланы жұбатады, ең ақыры үйсіз жануарларды тамақтандырады. Жақсылықтың түрі өте көп. Олар бізді дамытуға, көңілді болып жүруге, адамдарды құрметтеуге, өзіңді қадағалап ұстауға тәрбиелейді. Өзгеге жақсылық жасаушының өмірі ерекше бір мағынаға толы болады. Олар өзінің өмірді босқа сүріп жатпағандығын сезінеді.

Жақсылық – адамшылықтың белгісі. Әркім өзінің қал-қадері жеткенше жақсылық жасайды. Ең бастысы, шын ниетімен, адал пейілімен жасалса болғаны.Жақсылықтың керемет тұсы – оның саған екі еселеніп қайтуы. Тіпті біз ойламаған жерден жақсылыққа, табысқа жетіп жатамыз. Ол – біздің жасалған жақсылықтарымыздан болуы әбден мүмкін. Бірақ та жақсылықтан қайтарым үміт етіп жасау – дұрыс ниет емес. Адамның табиғаты сол – өзіне жақсылық жасап, жақсы мәміледе болған адамға жамандық жасауға ұялады. «Жақсылыққа жақсылық – әр кісінің ісі, Жамандыққа жақсылық – ер кісінің ісі,» – деп М.Әуезов айтқан екен. Яғни еш сұраусыз-ақ ізгілікке ізгілікпен жауап қайтару – көптің қасиеті. Ал енді нағыз ерлер, шын мәнісіндегі тұлғалар жамандық жасаған адамға да қайырымды болады, ізгілігін, жақсылығын аямайтын болады екен. Міне солар – адамгершіліктің биігіндегілер. «Жақсы кісі ай мен күндей, әлемге бірдей» деп айтқан екен ғой қазақ атамыз. Шын жақсы кісі барлық адамға «нұрын» шашқысы кеп тұрады, адам жатырқамайды. Көңілі даладай кең, пейілі дархандар ғана сондай.  

Жақсылық жасағанда екінші біреуді қуантып, тіпті бақытқа бөлеуге де болады. Сонымен қоса, ең үлкен қуаныш – жақсылық жасаушыда: жүрегі жұмсарып, ерекше сезімге бөленеді. Ондай адам ортада бағалы, құрметті болады. «Жақсы – жұрттың мақтаны, жұпар гүл – жердің мақтаны». Жақсы кісіні елі мақтап, жақсылығын көзі кеткесін де айтып жүреді. Кейінгілерге үлгі етіп айтып отырады.
Кішкентай күнінен балаға жақсылық жасауды, қайырымды, жанашыр болуды үйретуіміз керек. Әйтпегенде бала қатыгез болып өсуі мүмкін. Ал ең үлкен тәрбие – ата-ананың үлгісі. «Жақсылыққа құр сөз арқылы шақырып, ынтықтыру мүмкін емес. Адамның табиғаты сол – кез келген нәрседе үлгіні қажет етеді,» - деген Сенеканың сөзі рас.

Меніңше, кез келген адамның бойында жақсылықтың дәні жатады. Өйткені бұл қасиеттің өзі – адамдардың бойындағы рухани биік қасиет. Және әрбір адам өмірінде аз болсын, көп болсын жақсылық жасаған әрі өзгелерден жақсылық көрген. Өмірдің өзі жақсылықсыз болмайды: әлем тек қатыгездік пен жамандыққа толып кетсе, адамгершілік те, шын мәніндегі адами өмір де жойылар еді. Кішкентайынан сол дән көп суарылып, жақсы күтім көрген болса, өсе келе өз жемісін бермей қоймайды.

«Жақсылық жүрген жерде, тапшылық болмайды». Шынында солай. Өйткені тарихта неше түрлі жағдайлар болған: аштық та, соғыс та, қуғын-сүргінді де бастан кешірген. Егер сол жақсылық болмаса, бүкіл адамзат жойылып кетер еді. Адамдардың бір-біріне деген қайырымдылығы мен жанашырлығы болмағанда, бұл күнді көрмес те едік.

Ойлап қарасақ, жақсылық жасау түк те қиын емес екен. Ең бастысы, ниет болса болғаны. Жақсылық ол материалдық көмек, не болмаса бүкіл адамзаттық глобалды мәселелерді шешу ғана емес, құстарға дән беріп, гүлдерге су құйғанның өзі жақсылық болып есептеледі. Жақсылық атаулыға шын көңілмен, риясыз пейілмен, қайтарым күтпей жасалған, өзгелерді қуантататын, басқаларға пайдалы болатын амалдардың бәрі де кіреді.

Адам баласын игі істерге бастайтын ізгі жүректің қалауы - жақсылық. Жақсылық - күллі тіршіліктің тұтқасы сияқты. Адам баласы дүниеге келгеннен кейін айналсындағылардан алған тәлім-тәрбиесі, әсері арқылы сана-сезімі қалыптасып, әрнені ойлап, сана сарабынан өткізе бастайды. Ақ пен қараны ажыратып, жақсылықтың, жамандықтың не екенін ұғына бастайды. Анығында, адам жаны жақсылыққа құмар, оны іздеп тұрады, өзіне де, өзгеге де тілейді.

Мен жақсылық ұғымын ең кеемел, ең игі дүние ретінде білетінмін. Әлденеден артығырақ көрінетін, биік, игі көрінетіннің бәрін жақсылық деп ойлайтынмын. Жалпы, жақсылық ұғымын түсіндірген өмірімде үлкен сабақ болды. Менің әжем - адам баласына жамандық тілемейтін, жамандық жасамайтын, жамандыққа қас, жақсылыққа дос адам. Ол адамның бәріне көмектесіп жүреді. Бүгінде жасы жетпістен асқанына қарамастан, әлі де тың. Үйдің шаруасын да тындырады, немерелерін қарайды, барлығына қамқор болады, әлдекім ауырып қалса, жанынан табылады. Ол кісінің өзгелерге жасаған жақсылығын көріп, таңданатынмын. Ол жақсылықты түсінетін де, түсінбейтін де жандар бар. Көмегін міндет көріп, қит етсе шақыратын адамдар да бар еді. Бірақ әжем көмек қолын аяп қалған емес. 

Ол осы бейнесімен маған аяулы, қамқор, ардақты ана үлгісі болып көрінетін. Ол өз балаларына ғана емес, өзгелерге де аналық жылу, қамқорлық бере білді. Мамандығы балалардың дүниеге келуімен байланысты болғандықтан, кіндігін кескен балалары да көп. Олардың қай-қайсы болмасын әжем туралы жақсы сөздер айтып, құрақ ұшып жүгіріп тұрады. 

Әжемнің жүрегі үлкен, терең. Онда жамандықтың ізі де жоқ. Тек жақсылық атаулыға тұнып тұр. Әжеме қарап, жақсылығы үшін масаттансам, өмірде көрген бейнеті үшін жүрегім езіледі. Ол - рухы мықты, күшті жан. Аяқтан шалып, қастық жасағандарға да күле қарап, ішіндегі іренішін ұмытып кетеді. Тіпті, оған жақсылық тілейді. Бала күнімнен әжемнің осындай жаны жайсаң жан екенін, даналығы мен даралығын көріп өскендіктен, жақсылықтың не екенін біліп өстім. Біліп қана қоймай, әжемнің мінез-құлқы, іс-әрекеті арқылы жақсылықтың не екенін көріп өстім.

Жақсылық - әлемге мейірін шашып, жылуына бөлейтін үлкен қасиет. Жақсылық - игілік атаулының түп бастау болғандықтан, ол қашан да әлемге жылу сыйлайды. Бойыңдағы жамандықты, арам ойды еңсеріп, жақсылыққа жеңдірудің өзі оңай іс емес. Әр адамның бойында өзіне деген махаббаттан әлемге, адамзатқа деген махаббат жоғары тұрса, оның адамгершілігі болмақ. Ал адамгершілігі бар жан тек жақсылыққа құмар болады.

Кейде ойлаймын, елдің бәрі менің әжем сияқты болса ғой. Онда ешкім ешкімге жамандық тілемес еді, ешкім ұрсыспас еді, бір-бірін күндемес еді. Әлем жайдары жандарға толар еді. Бірақ жақсылыққа құмар болу үшін, сана-сезімің, жүрегің таза болуі тиіс.