Абыл Тілеуұлының өлеңдері бар ма?

Құлбарақ батырға

Ар жағың Ер Есболай, Итемгеннен.
Келеді айқын жүйрік ит өлгеннен.
Қайтпады қайран елдер қауымына
Ажалға өзі барып сүйкенгеннен.
Ар жағың Ер Есболай, Итемгеннен.
Келеді айқын жүйрік ит өлгеннен.
Қайтпады қайран елдер қауымына
Ажалға өзі барып сүйкенгеннен.
Құлбарақ туып еді Табылдыдан,
Жау көрсе, жаман қашар шабындыдан.

Кәрілік

Жалғыздық жаман,
Жарытып ісі өнбейді.
Жарлылық кұрысын,
Әйтсе де кісі өлмейді.
Кәрілік бәрінен де жаман екен,
Адамды ұрмай-соқпай кісендейді.

Арғымақ атта сын болмас

Арғымақ атта сын болмас,
Қиған қамыс құлақсыз.
Азаматта сын болмас,
Арты болса тұяқсыз.
Айдын көлде сын болмас,
Жағасы болса құрақсыз.
Асқар тауда сын болмас,
Бауыры болса бұлақсыз.
Ақ киікте сын болмас,
Арты болса лақсыз.
Жеті арнада сын болмас,
Аяғы болса тұрақсыз.

Билер мен бектерге айтқаны

Абыл бірде билер мен бектердің алқасына кездеседі. Олар ақыннан өсиет, насихат өлең сұрайды. Сонда Абыл айтыпты:

Өлеңім сұр жорға аттың сүргініндей,
Қаңтардың қар бораған үргініндей.
Жаманмен мың күн жолдас болсаң дағы,
Жақсының болмайды екен бір күніндей. 
Өмірің бір жаманмен өтсе болмас,
Өксітіп ерден дәулет кетсе болмас.
Ағайын сыйласпаса, тіріде оңбас,
Үдере бірге көшіп, бірге қонбас. 
Онда - ойын, жиырма бесте желсің, бегілер,
Отызда ой тоқтаткан сенсің, бегілер,
Қырықта қыр басына шыққан бегілер,
Елуде еңкеу тартпай ма, білсең, бегілер. 
Албөрі алпысында толған, бегілер,
Желкектей жетпіс жаста солған, бегілер,
Базарда басы шыққан боз жорғадай
Сексенде селкілейді басың, бегілер. 
Тоқсанға рә жетсе жасың, бегілер,
Кіртиер кірпігің мен қасың, бегілер,
Қайтарсың жүз жасыңда райыңнан,
Жас кезгі даңқың қалмайды сол ойыңнан.

Басында миуа ағаштың сайрар бұлбұл

Ау, тақсыр, алған жарың жақсы болса,
Көңіліңді дүниеде бір қалдырмас.
Басында миуа ағаштың сайрар бұлбұл,
Жігіттік - өтер, кетер бір қызыл гүл.
Қусаң да қос ат алып бір шалдырмас,
Қамшылап Әбу жылан мінсең дүлдүл.
Қусаң да қос ат алып бір шалдырмас,
Алтайы беріктен қашқан итке алдырмас.
Ау, тақсыр, алған жарың жақсы болса,
Көңіліңді дүниеде бір қалдырмас.
Алғаның жаман болса, басың күтпес,
Кей пенде, Тәңір салса, тастап кетпес.
Жігіттер, болсаң тату, жақсымен бол
Дүниенің асылындай баға жетпес.
Ел болмас мақтаса да кісі еліндей,
Жіп тұсау - жаман жолдас - кісеніңдей.
Қанша жақсы десең де соңғы жолдас,
Бола алмайды әуелгінің мүшеліндей.
Ханымды сен айтасың келіншек деп,
Ханды ханым айтпағай еріншек деп.
Тіліңді халқың алса да, қатының алмас,
Бұзаудай ноқта тартқан шегіншектеп.