Қайтыс болған адамды еске алу сөздерін білесіздер ме?
Еске алу
Ғафу Қайырбеков
Әке деп жүргенімнің аға екенін
Мен сәби есейгесін білдім кейін.
Қаз тұрып жаңа ғана бассам керек
Кеткенде әкем тастап жер мекенін:
Үйретті ағам маған өмір атын,
Мол сапар, оған барар жолдың сәтін.
Үйретті қуанышын, өлеңін де,
Мен, бәлкім, содан бастап болдым ақын!
Үйретті ол, ол - қадірлі жолдас еді,
Жанының жалғыз бауыры олжасы еді.
Бір ғана үйретпеген нәрсесі оның –
Қасірет, қайғы - уайым, көз жасы еді.
«Қош» деді зор майданға сапар шекті,
Көп нәрсе айтар ма еді, айтпай кетті.
Сендім мен, жеткіншегін жылатпауға
Көңілінде бірге аттанды берген серті.
Оралмай қалды ол елге қайтып содан... ...
Аңыз бар жеңді деген ажалды ағам...
Жылауға еш мүмкіндік бермей өткен
Дүниеде содан қымбат кім бар маған?!
Еске алу
Мұқағали Мақатаев
...Келсең, кел.
Ұятыңмен, арыңмен кел.
Бойыңдағы жақсылық, барыңмен кел.
Биік бол, мендегінің бәрін меңгер,
Жабырқаған жанымды жаныңмен көр
Бірі ұнатып, біреуі жек көреді,
Мен қойғам адамдарға өкпелеуді.
Басқа жағдай көңілді көп бәледі,
Өкпе, наз дегендерің өткен енді.
Өмірдің заңы бөлек, жөні бөлек,
Несіне өкпелейсің, жөніңе кет.
Бықсып жатар өсектің қоламтасы
Еркінірек наздансаң еліңе кеп.
Ағайын, күлкің қайда, назың қайда?
Жарасқан бір-біріңе әзіл қайда?
«Қалған көңіл - шыққан жан» дегендейін,
Шынымен енді қайтіп жазылмай ма?!
Келсең, кел. Әзілмен кел, назыңмен кел.
Жан жұмсартқан жайдары жазыңмен кел.
He халде отыр екем, көзіңмен көр,
Аясаң, сезіміңді сезіммен бер.
Бәрінен айырылсаң өзіңнен көр.